沙哑
基本解释
简解
◎ 沙哑 shā yǎ
[hoarse;husky;raucous] 噪音低沉,不圆润
详解
声音嘶哑不清脆。 叶圣陶 《火灾·两样》:“他们赶到家里,果然听见 若枫 的哭声转成沙哑了。” 王统照 《银龙集·刀柄》:“店主人这时随同大众的笑语把右手中指与无名指间夹的毛笔轻轻一放,丢在木案上,发出沙哑的声音。” 巴金 《寒夜》二五:“他某一次受凉失去嗓音以后,就一直用沙哑的声音讲话。”
猜你喜欢
- naiyouxiaosheng奶油小生
- guaiweihuaren怪味花仁
- tianmidejiechu甜蜜的接触
- jihexiaozheng几何校正
- daixiong袋熊
- taiwanjiangweicao台湾姜味草
- luyougong鲁幽公
- wangmomaojue望谟毛蕨
- huafeiti华妃体
- yinhui银灰
- fudalong富大龙
- nenjiangdoutang嫩豇豆汤
- tongrencun同仁村
- danhuanfengpenzui单环缝喷嘴
- yangkeyan杨克炎
- datangzhen大塘镇
- bubufanghua步步芳华
- fú shén福神
- zhuangzhenyoumei庄真由美
- shanghaishenhuachedui上海神话车队
- shuangyuanzifenzi双原子分子
- jiejiehua节节花
- kanshouzhezhiyan看守者之眼
- xiaobianhuangchi小便黄赤
- fú rán释义:愤怒的样子。 怫然
- qianwanbiebao千万别报
- luote洛特
- jiaohuangsancai浇黄三彩
- jimoyouhuo寂寞诱惑
- fangbianshipin方便食品